Verslag Tripje Opole/Polen 27 t/m 30 juni 2012
door Lia en Ellen
Woensdag 27 juni 6.30
Op weg naar Zetten om Lia op te halen. De dag daarvoor de eigen
hondjes uit logeren gebracht, (dieet)voer bij Jeannette
opgehaald en daarna samen met Bert de auto ingepakt.
Om 7 uur bij Lia aangekomen, pakken nog wat spullen in en het
uitzwaaien kan beginnen.
Inmiddels zijn er al een heleboel mensen op de weg, maar we
rijden nog steeds. Zolang het rijdt, valt er niks te klagen.
Maar dan…..dan is er een ongeluk gebeurd waardoor het ineens
dichtslibt. Iedereen, vol op de rem en ja hoor in de file.
Zijn nog steeds in Nederland dus dat gaat lekker.
Gelukkig valt het allemaal wel weer mee en na een 10 minuutjes
snorren we weer lekker door.
In Duitsland rijdt het natuurlijk veel fijner en zijn dan ook
aangenaam verrast als we merken dat het met de drukte reuze
meevalt. Misschien zitten er wel een heleboel Duitsers in Polen
en de Oekraïne…?
Na een paar keer een kleine oponthoud en korte pauzes schuifelen
we de grens met Polen over. Er is in korte tijd weer zo veel
veranderd. Grensgebouw weg, er zijn weer nieuwe wegen aangelegd
én er staan tolpoortjes.
Om 19.30 komen we bij Dorota en haar 2 zoons aan die al op de
uitkijk staan en een hartelijk welkom op de muur hebben gemaakt.
We rijden de auto binnen de poort en gaan naar binnen om bij te
komen.
Na lekker gegeten te hebben is het tijd voor ontspanning. We
nuttigen een paar Wodka/cola en na een paar uurtjes kruipen we
onder de wol zzzzzzzzz.

Donderdag 28 juni,
We staan rond 08.00 op, maken ontbijt en kleden ons aan. Dorota
is al lang en breed aan het werk en wij willen ook zo snel
mogelijk naar de honden en katten toe.
Op het asiel aangekomen worden we zoals altijd weer luidkeels
begroet door de 147 honden die er op dat moment zitten.
Tevens zijn er ong. 75 kittens en volwassen katten die
natuurlijk ook allemaal even lief en leuk zijn.
Aan het werk ! We hebben een werklijst gemaakt want we willen in
korte tijd weer zóveel doen.
Het is heet, snikheet, maar met vereende krachten gaat het
helemaal goed komen ! We laden de auto uit en brengen alles in
het magazijn. We hebben (dieet)voer voor hond en kat bij ons,
benches, riemen en banden, medicijnen, schorten, manden, een
paar dekens en 21 kuipjes Renskevoer voor Koka.
Óp naar de hondjes, om ze lekker uit te laten en om foto’s te
maken; Het liefst neem je ze allemaal even mee voor een ommetje,
maar helaas, dat gaat nou eenmaal niet. Wel komen er weer een
paar vrijwilligers naar het asiel om honden uit te laten dus
voor een aantal honden zit het mee vandaag.
Een aangename verrassing want er loopt een jonge dame tussen die
een beetje Engels, Duits én Nederlands kan. Uiteraard wat
gebabbeld en zij komt ons helpen. Omdat ze vaak op het asiel is,
kent ze veel honden vrij goed en dat is natuurlijk hartstikke
handig. We wandelen en maken foto’s van o.a. Krycha, Rolf, Ania,
Kusy, Andy en Moherek en nemen sommige gelijk even mee op visite
bij de katten..

We lopen met nog wat hondjes die allemaal super blij met ons
zijn... We hopen natuurlijk doordat ze ons zien, maar het zou
natuurlijk ook te maken kunnen hebben met de riemen die we bij
ons hebben….tja.
He toch, weer een illusie armer, maar geef die beesten eens
ongelijk; even de kennel uit ís ook veel leuker.
Na het nuttigen van de welbekende overheerlijke pizza’s die
allen door iemand vanuit Nederland zijn betaald, krabbelen we
weer overeind en vervolgen in de brandende zon ons werk. (Petje
af trouwens voor de mensen die er elke dag keihard aan het werk
zijn).
In de middag komt ook Dorota gezellig even mee aan de wandel en
maken foto’s (uiteraard met de nodige bijtankbeurtjes en
uitpufpauzes) van o.a Dymek, Iza, Demon, Suran, Amor en oude
Gruni. Zou toch fijn zijn als ook hij met zijn knorrige, maar
tegenwoordig ook vaak opgeruimde karaktertje een plekje
aangeboden zou krijgen.
..Er klinkt een soort luchtalarm en veel honden zingen een
couplet mee. Sjongejonge dan gaat er ook het nodige door je heen
kan ik je verzekeren want dat gehuil gaat door merg en been. Op
dat moment lopen we met Suran en Demon, en ook Suran zingt een
deuntje mee. Wat een aandoenlijk oud krakend stemgeluidje.

Gruni
Suran
En dan nu, nu is lieve Lily aan de beurt. Lest best zullen we
maar zeggen. Deze lieve schat is 2 winters geleden uitgemergeld
en onderkoeld op het asiel binnen gebracht. Gelukkig is ze er
helemaal bovenop gekomen, is gek van tennisballen, stenen,
stokjes (huh, stenen stokjes ? Klinkt wel leuk), kortom alles
dat geapporteerd kan worden. Een lief dier die eigenlijk met
alle honden wel op kan schieten zolang het er maar niet te
hectisch aan toe gaat.

Lily
Vrijdag 29 juni
Vandaag hebben we veel druktes buiten het asiel. Gaan met Emka
Bessi ophalen bij het gastgezin dat een klein half uurtje rijden
is. Na wat gedronken te hebben rijden we met grappige Bessi en
lieve Emka naar de dierenarts om de openstaande rekeningen te
betalen, papieren in orde te maken en om 2 zakken Hepatic
dieetvoer te kopen voor Buda en Inga.
Na de oproep in de Nieuwsbrief voor Buda hebben verschillende
mensen zich aangemeld om Buda te steunen en ook Inga kan
voorlopig weer vooruit. Het is geweldig !
Eindelijk, we stappen weer in de auto en knorren richting het
asiel. Het is vrijdagmiddag en het is druk, heel druk dus het
duurt ‘even’ voor we weer bij het asiel zijn.
Maken foto's van kittens die in Polen ter adoptie komen.

Een uurtje later komt een van de dierenartsen om nog een paar
honden de 2e enting, en/of de neusenting tegen
kennelhoest te laten geven. Maks heeft een 'etteroogje' en
krijgen het advies om het schoon te houden, desnoods een
oogzalfje te gebruiken.
Met name Demon is bang en trilt als een rietje. Daarnaast hoeft
Kubús bij wijze van spreken niet eens vast gehouden te worden.
We wandelen nog met een paar hondjes en kijken hoe o.a Meggi en
Maks genieten van het rennen op het terrein.
Zaterdag 30 juni
De wekker loopt af om 6.00, staan op, eten ons ontbijt en pakken
de boel in. Om 7.45 komen we aan op het asiel en laten de
hondjes die meekomen uit hun kennels. Passen de benches in de
auto en één voor één worden ze ingeladen.
Om 8.45 vertrekken we met de diamantjes aan boord richting het
westen. Het is inmiddels 30 graden....wat een genot dat de
‘nieuwe oude’ missieauto airco aan boord heeft.
Na een paar tussenstops, komen we een beetje over half 7 aan in
Nuland waarna de hondjes hun behoefte kunnen doen. Dorst lessen,
het was ook mogelijk in de auto, maar er gaat natuurlijk niets
boven een flinke slok uit de emmers die al klaar staan.
  
We danken iedereen die in gedachten bij ons is geweest, het
thuisfront, adoptanten, de virtueel adoptanten, sponsoren,
Dorota die weer zo gastvrij is geweest om haar huis open te
stellen en iedereen die Vagabond een warm hart toedraagt.
Al ruim 5 jaar zijn we druk in de weer voor de Vagabondjes in
Polen, steken hier al onze vrije
tijd en energie in.
We kunnen natuurlijk geen ijzer met handen breken, maar doen ons
uiterste best om een uitzichtloos bestaan voor veel kansloze
hondjes te veranderen in een buítenkans !
Ook dit kunnen we alleen dankzij u.
Lieve groet van Lia en Ellen
|